Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2006 r., sygn. II FSK 610/05

1. Naczelny Sąd Administracyjny nie może samodzielnie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej ani uściślać bądź w inny sposób ich korygować. W niniejszej sprawie autor skargi kasacyjnej w ogóle nie powołał art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, co należy ocenić ujemnie, z petitum skargi wynika jednakże, iż została ona oparta zarówno na zarzucie naruszenia przepisów postępowania jak i przepisów prawa materialnego.
2. Ponieważ Sąd I instancji uznał, iż w przedmiotowej sprawie nadpłata nie wystąpiła, bezprzedmiotowe byłoby zajmowanie się kwestią momentu powstania nadpłaty, o którym traktuje art. 73 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 lutego 2005 r. (I SA/Bd 688/04)Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Tadeusza K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 października 2004 r., Nr PB2/4117-148/04, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 20 sierpnia 2004 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie9.120 zł. Wskazano, że podatnik wniósł o korektę zeznania o wysokości osiągniętego dochodu za 2003 r. i wypłatę przyznanej kwoty ulgi uczniowskiej wraz z należnymi odsetkami, w związku z decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2004 r., którą przyznano podatnikowi (w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 kwietnia 2004 r.) ulgę uczniowską w podatku dochodowym od osób fizycznych za prowadzenie nauki zawodu w wysokości 9.120 zł. Organ I instancji uznał, iż brak jest podstaw by przyznaną podatnikowi ulgę w świetle art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej uznać jako nadpłatę w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Decyzji tej podatnik zarzucił naruszenie art. 72 § 1 pkt 1, art. 73 § 2 pkt 1, art. 75 § 2 pkt 1 lit. a i art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej oraz niewykonanie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (SA/Bd 3358/03) i decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2004 r. Podatnik podniósł, iż prawo do przedmiotowej ulgi nabył w 2003 r. na podstawie art. 27c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tylko w wyniku wadliwej i sprzecznej z prawem interpretacji organu I instancji ulga ta nie została wówczas przyznana. Krzywdzące jest stanowisko organu, z którego wynika konieczność poniesienia dotkliwej straty z powodu skorzystania przez odwołującego się z nowego systemurozliczania podatku za 2004 r. Organ odwoławczy wskazał, że art. 27c ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzował, że ulgę uczniowską stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydana została decyzja o przyznaniu ulgi. Takie unormowanie przeczy możliwości przyjęcia, że ulga w wysokości 9.120 zł, przyznana decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 lipca 2004 r. stanowi nadpłatę wskutek uchylenia decyzji organu I instancji odmawiającej jej przyznania. Skoro ulga przyznana została w roku podatkowym 2004, to nie może to skutkować obniżeniem podatku dochodowego za rok 2003 - prawo do obniżenia podatku dochodowego z tego tytułu podatnik nabył bowiem począwszy od sierpnia 2004 r. W konsekwencji brak jest podstaw do stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Przyznanie ulgi nadto nie powoduje fizycznej wypłaty kwoty odpowiadającej jej wysokości i przekazania na rachunek podatnika, lecz skutkuje nabyciem prawa do obniżenia podatku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja. Z przysługującego prawa w 2004 r. podatnik nie może skorzystać wskutek wyboru w tym roku opodatkowania liniowym podatkiem dochodowym w wysokości 19% - zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedsiębiorcy korzystający z takiego opodatkowania zachowują jedynie prawo do pomniejszenia dochodu o składki na ubezpieczenie społeczne, a podatek mogą pomniejszać jedynie o składki zdrowotne (art. 27b ustawy). Ze względu na powyższe organ I instancji wskazał na możliwości skorzystania w okresie późniejszym z przysługującego odliczenia - tym samym zarzut naruszenia art. 121 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wskutek braku informacji o możliwości wykorzystania przyznanej ulgi jest bezzasadny.