Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2006 r., sygn. I OSK 156/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie Małgorzata Borowiec NSA Leszek Włoskiewicz Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 października 2005 r. sygn. akt SA/Rz 1985/03 w sprawie ze skargi E. S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany wpisu w dowodzie rejestracyjnym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 12 października 2005 r., sygn. akt SA/Rz 1985/03, uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], nr [...], oraz poprzedzającą ją decyzję tego Kolegium z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zmiany wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:

Prezydent [...] decyzją z dnia 3 grudnia 1997 r. na wniosek E. P. i D. P. zarejestrował pod numerem rejestracyjnym [...] samochód marki Ford Escort, a decyzją z dnia 9 grudnia 1997 r. w dowodzie rejestracyjnym tego pojazdu dokonał zmiany wpisu dotyczącego rodzaju i przeznaczenia samochodu osobowego na ciężarowy specjalizowany.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 18 marca 2002 r., nr [...], na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071,

ze zm. - dalej kpa), po rozpatrzeniu sprzeciwu Prokuratora Prokuratury Okręgowej

w Rzeszowie, stwierdziło nieważność decyzji z dnia 9 grudnia 1997 r.,

gdyż przedmiotowa zmiana nastąpiła bez świadectwa homologacji na nowy typ pojazdu. Następnie postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2003 r. wznowiło postępowanie w tej sprawie, po czym decyzją z dnia [...], nr [...], odmówiło uchylenia decyzji z dnia 18 marca 2002 r. Ponownie rozpatrując sprawę, Kolegium decyzją z dnia [...], nr [...], decyzję z dnia [...] utrzymało w mocy. W uzasadnieniu tych rozstrzygnięć podało, że wznowienie postępowania było uzasadnione, gdyż nie brał w nim udziału E. S.A., mimo że jako nabywcy przedmiotowego samochodu przysługiwał mu przymiot strony. Z uwagi na dyspozycję art. 146 § 2 kpa brak natomiast podstaw do uchylenia decyzji z dnia 18 marca 2002 r. Po wznowieniu postępowania musiałoby bowiem zapaść nowe rozstrzygniecie odpowiadające w istocie decyzji dotychczasowej. Przepisy art. 68 ust. 9, art. 72 ust. 1 pkt 3 i art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, ze zm.) ściśle określają wymogi dokonania zmiany przeznaczenia pojazdu z osobowego na ciężarowy. Wpis w dowodzie rejestracyjnym powodujący zmianę rodzaju pojazdu powiązany został z obowiązkiem uprzedniego uzyskania nowego świadectwa homologacji. Taki wymóg prawny był przewidziany również w dacie wydawania decyzji Prezydenta Miasta [...]. Jednoznaczne brzmienie powołanych przepisów nie daje podstaw do ich zawężającej interpretacji i stwierdzenia, że zmiany przeznaczenia pojazdu mogą być dokonane wyłącznie w oparciu o zaświadczenie z badania technicznego. Kolegium powołało się na orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2001 r. sygn. akt III RN sygn. akt 194/01 (OSNAP 2002/5/103), w którym stwierdzono, że nie jest dopuszczalna zmiana danych określonych w świadectwie homologacji w drodze wydania zaświadczenia o wyniku badań technicznych pojazdu. Naruszenie przepisów nakładających na osobę dokonującą zmiany w pojeździe oraz organ rejestrujący taką zmianę kategorycznych obowiązków prawnych należało uznać za rażące naruszenie prawa, co obligowało organ do wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego w trybie stwierdzenia nieważności. Rażące naruszenie prawa zachodzi bowiem wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej sprzeczności z przepisami prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być zaakceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Cechą rażącego naruszenia prawa jest również to, że treść decyzji pozostaje w rażącej sprzeczności z treścią zastosowanego w niej przepisu.