Wyrok NSA z dnia 16 maja 2006 r., sygn. I OSK 841/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), Sędziowie NSA Anna Łuczaj, , Maria Wiśniewska, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 47/04 w sprawie ze skargi M. R. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...], nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Wojewody [...] z dnia [...], nr [...], uchylił zaskarżoną decyzję i orzekł o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia 9 listopada 1995 r., nr [...].

W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy stwierdzono, że decyzja z dnia [...], nr [...] orzekająca o stwierdzeniu nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia 9 listopada 1995 r., nr [...] o odmowie zwrotu przedmiotowej nieruchomości rażąco narusza przepis art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz art. 69 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Kwestia ziszczenia przesłanki zwrotu części dawnej działki nr 3 nie została w kwestionowanej decyzji wyjaśniona. Nieruchomość nabyta w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. na podstawie umowy notarialnej pozostającej w obrocie prawnym jest nieruchomością wywłaszczoną w rozumieniu art. 34 tej ustawy i jako taka w całości podlega ocenie zbędności w postępowaniu o zwrot tej nieruchomości, dlatego w sprawie rozstrzygnięcie powinno nastąpić stosownie do tego, czy osiedle mieszkaniowe zrealizowane zostało na całej nieruchomości, czy na jej części. Tymczasem z akt sprawy wynika, iż wbrew twierdzeniom organu wojewódzkiego oraz zarzutom zawartym we wniosku o stwierdzenie nieważności, decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego w [...] z dnia 9 listopada 1995 r., nr [...] o odmowie zwrotu nieruchomości położonej w [...] między ul. [...] i ul. [...], oznaczonej jako działki nr 3/7, 3/8 i 3/6 jest prawidłowa.