Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2006 r., sygn. II FSK 1488/05

Wytyczne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego są w przypadku uchylenia zaskarżonej decyzji niezbędne, a ich brak stanowi uchybienie mające istotny wpływ na wynik sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Marta Sarnowiec, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 czerwca 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 2199/03 w sprawie ze skargi "C." sp. z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 15 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r., zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od "C." sp. z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.210 zł /słownie: dwa tysiące dwieście dziesięć złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 1488/05

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 15 lipca 2003 r. w przedmiocie określenia firmie "C." Sp. z o.o. w W. zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r., zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przytoczył przebieg postępowania podatkowego, z którego wynikało, iż uchyloną decyzją Izba Skarbowa w W. częściowo zmieniła decyzję Urzędu Skarbowego W.-S. z dnia 14 kwietnia 2003 r. i określiła skarżącej spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 84 758 zł. Izba Skarbowa nie uznała za koszt uzyskania przychodów wydatków, w łącznej kwocie 75 232,15 zł, z tytułu wpłaconego Romanowi B. - jedynemu udziałowcowi spółki - wynagrodzenia za pracę wraz ze świadczeniami pochodnymi. Organ odwoławczy wywodził, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu wydatków ponoszonych na rzecz udziałowców /akcjonariuszy/ lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów. Jednocześnie zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy /Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141 ze zm./ pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.