Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 235/05

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Leszka K. i Marioli K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 czerwca 2004 r. sygn. akt I SA/Lu 656/03 w sprawie ze skargi Leszka K. i Marioli K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 21 października 2003 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w C. z 5 czerwca 2003 r., określającą małż. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok.

W toku postępowania podatkowego ujawniono nieprawidłowości mające wpływ na samoobliczenie podatku przez podatników. Dotyczyły one prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej pod nazwą Firma Wielobranżowa "G." jak i działalności obojga podatników prowadzonej w formie spółki cywilnej - "G.-B.". Przedstawiono jej szczegółowo w uzasadnieniach decyzji obu instancji. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego podatnicy wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucili, że wydana ona została z rażącym naruszeniem przepisów postępowania, w szczególności art. 120, art. 121 par. 1, art. 122 i art. 187 par. 1, art. 124 w związku z art. 210 par. 4 i art. 191 Ordynacji podatkowej, oraz z rażącym naruszeniem art. 22 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Organy podatkowe bez należytego wyjaśnienia i głębszego uzasadnienia nie uznały za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz zaliczyły do przychodów kwoty, których podatnicy nie otrzymali, nie mogli otrzymać lub były to kwoty im nienależne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00