Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 207/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie NSA Marian Jaździński, Włodzimierz Kubiak (spr.), Protokolant Katarzyna Golemba, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Grzegorz J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 07 września 2004r. sygn. akt I SA/Wr 2109/02 w sprawie ze skargi Grzegorza J. na decyzję Izby Skarbowej w W. /Ośrodek Zamiejscowy w W./ z dnia 22 maja 2002 r. (...) w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Grzegorz J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 września 2004 r. I SA/Wr 2109/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Grzegorza J. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 22 maja 2002 r. (...) w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 1998 r.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że istota sporu sprowadza się do oceny czy organy podatkowe zasadnie wymierzyły Grzegorzowi J. wskazany wyżej podatek. Sąd powołał się przepis art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wskazując, że specyfika postępowania prowadzonego w oparciu o ten przepis wynika nie tylko z faktu odmiennej od przyjętej w podatku dochodowym zasady ustalania dochodu ale również ze sposobu prowadzenia postępowania dowodowego. Zgodnie bowiem z przyjęta i utrwaloną już linią orzecznictwa, jeżeli w postępowaniu podatkowym dotyczącym dochodu z nieujawnionych źródeł zostanie stwierdzone poniesienie wydatków przekraczających zeznany dochód, to na podatniku spoczywa ciężar wykazania, iż wydatki te znajdują pokrycie w określonym źródle przychodu lub posiadanych zasobach.