Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2006 r., sygn. II FSK 135/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Nowak (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Edyta Anyżewska, del. NSA Eugeniusz Christ, Protokolant Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 2185/05 w sprawie ze skargi Zdzisława P. na decyzję Ministra Finansów z dnia 30 maja 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz Zdzisława P. kwotę 240 zł /słownie: dwieście czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 135/06

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z 28 października 2005 r. III SA/Wa 2185/05, podjętym na podstawie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a i c", art. 152 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Zdzisława P., uchylił decyzję Ministra Finansów z 30 maja 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lipiec 2000 r.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, że Zdzisław P. pismem z dnia 21 sierpnia 2000 r. złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w zaliczce na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiąc lipiec 2000 r.

Urząd Skarbowy w Ś. decyzją z 5 września 2000 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty za ww. miesiąc. Izba Skarbowa w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. decyzją z dnia 20 listopada 2000 r. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Podatnik wnioskiem z dnia 20 grudnia 2000 r. wystąpił do Ministra Finansów o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Izby Skarbowej, jako podstawę prawną wskazując art. 247 par. 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. W ocenie skarżącego decyzja ta wydana została z naruszeniem przepisów art. 79 par. 2 pkt 1 lit. "a" w związku z art. 72 par. 1 pkt 1, art. 73 i art. 3 pkt 3 Ordynacji podatkowej, a także art. 2 i 7 Konstytucji w związku z art. 21 ust. 1 pkt 35 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód, jaki wykazał w deklaracji za przedmiotowy miesiąc wolny był od podatku z mocy art. 21 ust. 1 pkt 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany dokonane w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie skutkowały utratą prawa do zwolnienia podatkowego, dochodów osiąganych po dniu 1 stycznia 2000 r. przez podatników zatrudniających osoby niepełnosprawne. Zakwestionował prawidłowość urzędowej interpretacji prawa, dokonanej przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 20 grudnia 1999 r.