Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2005 r., sygn. FSK 1124/04

Uchybienia proceduralne mające miejsce w postępowaniu przed organem administracji publicznej nie ulegają sanacji w wyniku oddalenia skargi przez sąd administracyjny. Jako uchybienie przepisom postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik rozpatrywanej sprawy, można zarzucić sądowi administracyjnemu naruszenie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (obecnie odpowiednio art. 145 § 1 pkt 1 lit. b lub c ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) przez nieuwzględnienie skargi, mimo naruszenia przepisów przez organ w toku postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku, zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 listopada 2003 r., sygn. akt I SA/Gd 1832/01, oddalił skargę Jerzego M. na postanowienie Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 sierpnia 2001 r., nr NS-873-8/01 w przedmiocie wydania zaświadczenia. Uzasadniając rozstrzygnięcie, Sąd wskazał (powołując się na treść art. 217-220 Kodeksu postępowania administracyjnego, regulującego kwestię wydawania zaświadczeń), że w rozpatrywanej sprawie organy podatkowe prawidłowo uwzględniły prawną skuteczność złożonego przez Jerzego M. zeznania podatkowego za 2000 r. Zwrócił przy tym uwagę, że w powoływanym przez skarżącego art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej normowana jest sytuacja, gdy organy podatkowe wszczęły postępowanie podatkowe mające na celu kontrolę deklarowanego przez podatnika obowiązku podatkowego. Skoro postępowanie takie nie zostało wszczęte, więc organy prawidłowo powołały art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej, wskazując," że podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. W niniejszej sprawie w dacie wydania zaskarżonego postanowienia Jerzy M. nie uiścił podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r., zaś jego wniosek o zaliczenie należności z kwotą przysługującą skarżącemu z tytułu zwrotu podatku od towarów i usług nie zostai do tej daty rozpatrzony. Zdaniem Sądu, także opóźnienie w dokonaniu przypisu i niewłaściwe odnotowanie zaległości podatkowej nie może wpływać na treść istniejącego obowiązku podatkowego. Sąd stwierdził, że w związku z rozpoznawaną skargą nie jest władny odnosić się do zarzutów na prowadzone odrębnie postępowanie w sprawie podatku od towarów i usług za luty 200 1 r., warunkujące rozpoznanie wniosku o wzajemne rozliczenie kwoty należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. i kwoty zwrotu podatku od towarów i usług za luty 2001 r. Z tej przyczyny Sąd uznał za bezpodstawne twierdzenie o podwójnym opodatkowaniu, zwracając uwagę, że każde z zobowiązań podatkowych podlega określonym rygorom, zaś skorzystanie z możliwości zaliczenia wymaga wykazania przesłanek określonych przepisami. Z tych względów, uznając skargę za bezzasadną, Sąd oddalił skargę na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz.368 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00