Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2005 r., sygn. OSK 1234/04

Przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734/, określają warunki, w jakich może być przyznany dodatek mieszkaniowy. Przepisów tych z racji ich szczególnego charakteru, nie można interpretować w drodze wykładni rozszerzającej, a w szczególności nie można w oparciu o istniejącą regulację tworzyć nowych nieznanych ustawie stanów prawnych, dających podstawę do przyznania dodatku mieszkaniowego.

"Ugoda", czy też umowa ustna, zawarta pomiędzy współwłaścicielami lokalu mieszkalnego w przedmiocie prowadzenia jednego bądź wielu gospodarstw domowych, nie może stanowić podstawy do przyznania dodatku mieszkaniowego, gdyż są to okoliczności w zasadzie nie dające się sprawdzić, ani udowodnić. Poza tym przyjęcie takiego rozwiązania, sprzyjało by nadużyciom i prowadziło do fikcyjnych podziałów gospodarstw domowych, co w konsekwencji, ustaloną przez ustawodawcę "normatywną powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego", czyniło by fikcyjną.