Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2005 r., sygn. OSK 1917/04

Przez przeciętne miesięczne wynagrodzenie, stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, o którym mowa w art. 37j ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2001 nr 6 poz. 56 ze zm./ należy rozumieć tylko wynagrodzenie uzyskiwane ze stosunku pracy lub stosunku służbowego, nie zaś kwoty stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody K.-P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 września 2004 r. 3/II SA/Gd 552/02 w sprawie ze skargi Elżbiety N. na decyzję Wojewody K.-P. z dnia 24 stycznia 2002 r. (...) w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego - uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę (...).

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 września 2004 r. 3/II SA/Gd 552/02 uwzględniając skargę Elżbiety N. uchylił decyzję Wojewody K.-P. z dnia 24 stycznia 2002 r. i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta G. z dnia 10 grudnia 2001 r. przyznające zasiłek przedemerytalny w wysokości 120 procent.

W uzasadnieniu wyroku sąd przytoczył ustalenia organów, z których wynikało, iż Elżbieta N. spełnia przesłanki do nabycia zasiłku przedemerytalnego w podwyższonej wysokości, gdyż zamieszkuje na terenie powiatu /gminy/ uznanego za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, a stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn dotyczących pracodawcy. Elżbiecie N. przyznano zasiłek w kwocie 572,10 zł, co stanowi 120 procent zasiłku dla bezrobotnych.