Wyrok NSA z dnia 2 listopada 2005 r., sygn. I FSK 263/05

Zgodnie z art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Granice sprawy w rozumieniu powyższego przepisu wyznacza przedmiot rozstrzygnięcia w zaskarżonej ostatecznej decyzji organu odwoławczego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik (spr.), Sędziowie NSA Artur Mudrecki, Arkadiusz Cudak, Protokolant Karol Olton, po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej "M." sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 listopada 2004 r., sygn. akt I SA/Po 1562/02 w sprawie ze skargi "M." sp. z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w Z. z dnia 6 maja 2002 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2001 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Z. na rzecz "M." sp. z o.o. w W. kwotę 3.550 zł /słownie: trzy tysiące pięćset pięćdziesiąt/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I FSK 263/05

U z a s a d n i e n i e

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę "M." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Izby Skarbowej w Z. z dnia 6 maja 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2001 r.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że spółka w kontrolowanym okresie nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie określonym w akcie założycielskim, zaś ponosiła nakłady inwestycyjne związane z budową hali produkcyjnej w W., której wykonawcą jest "I." Spółka z o.o. w G. W tym okresie skarżąca spółka nie uzyskała z działalności statutowej przychodu, jednakże w ewidencji sprzedaży VAT oraz w deklaracji podatkowej VAT-7 za lipiec 2001 r. wykazała sprzedaż opodatkowaną według stawki 7% o wartości netto 220 zł i podatek należny w kwocie 48 zł. Wartości te dotyczyły refakturowania energii elektrycznej na rzecz "I." i zostały potwierdzone wystawioną fakturą VAT z 3 lipca 2001 r. Refakturowania dokonano na podstawie umowy z 11 kwietnia 2001 r., uzupełnionej aneksem z 18 kwietnia 2001 r., której par. 7 pkt "k" stanowi, że wykonawca zobowiązuje się do zwrotu kosztów związanych z użytkowaniem przez niego dla celów budowy energii elektrycznej, wody oraz gazu i ponoszenia opłat z tytułu zrzutu ścieków. Należność za powyższe miała być rozliczana na zasadzie comiesięcznej refaktury kosztów. Opierając się na treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzono, że "M." Sp. z o.o. nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zatem nie ciąży na niej obowiązek podatkowy, a w związku z tym nie miała obowiązku składania deklaracji VAT-7. Celem umowy było obejście przepisów podatkowych w rozumieniu art. 58 par. 1 Kc poprzez stworzenie pozornego obrotu w taki sposób, aby wykazać przychody ze sprzedaży, a tym samym podatek należny, a następnie uzyskać kwotę podatku do zwrotu na rachunek bankowy.