Wyrok NSA z dnia 14 października 2003 r., sygn. II SA/Lu 371/02

Ustalanie treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powinno uwzględniać zasadę proporcjonalności obciążeń właścicieli nieruchomości znajdujących się w zasięgu działania planu i charakteryzujących się takimi samymi lub podobnymi właściwościami. Konieczne jest zatem badanie rozwiązań alternatywnych i poszukiwanie rozwiązań relatywnie niemniej uciążliwych.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pawła B. na uchwałę Rady Miejskiej w O.-L. z dnia 8 lutego 2002 r., (...) w przedmiocie zarzutów do projektu planu miejscowego - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Paweł B. złożył w dniu 16 maja 2001 r. pismo, które nazwał protestem do projektu miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta O.-L. w odniesieniu do będących jego własnością działek nr 1279 /613/ oraz 1280 /614/ położonych przy ul. P. w O.-L. Wskazał w nim, iż przez powyższe działki ma być przeprowadzona droga, prowadząca do nikąd /"kończąca się po kilkudziesięciu metrach w szczerym polu"/, co uniemożliwia urzeczywistnienie jego planów polegających na realizacji budynku mieszkaniowego. Drogę można zdaniem wnioskodawcy przeprowadzić kilkadziesiąt metrów dalej, przez działki będące własnością miasta.