Wyrok NSA z dnia 10 października 2002 r., sygn. II SA/Kr 79/99

1. Przez istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę należy w szczególności rozumieć odstąpienie naruszające przepisy, w tym techniczno-budowlane, obowiązujące Polskie Normy oraz odstąpienie zmieniające usytuowanie, przeznaczenie obiektu budowlanego lub warunki określone w art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./.

2. Przepis art. 36a ust. 2 może być stosowany w czasie prowadzenia robót budowlanych. Po zakończeniu robót środkiem przeciwdziałania nieprawidłowościom budowlanym nie może być utrata ważności pozwolenia na budowę, lecz czynności wynikające z art. 48 Prawa Budowlanego.

3. W art. 37 ust. 2 Prawa Budowlanego z 1994 r. przyjęto, że rozpoczęcie lub wznowienie budowy, m.in. w przypadku, o którym mowa w art. 36a ust. 2, może nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę. Zdaniem Sądu, skoro ustawodawca w sposób wyraźny nie przesądził, w jakim trybie należy doprowadzić do wydania tego nowego pozwolenia na budowę, przyjąć trzeba, że po uchyleniu pozwolenia na budowę na podstawie art. 36a ust. 2, do sprawy dopiero będą miały zastosowanie przepisy art. 50 i art. 51 Prawa Budowlanego z 1994 r. Art. 51 ust. 1 pkt 2, zezwala organowi nałożenie na inwestora obowiązku wykonania określonych decyzją administracyjną czynności w celu doprowadzenia wykonywania robót do stanu zgodnego z prawem. Po stwierdzeniu wykonania nałożonych obowiązków właściwy organ, stosując odpowiednio przepisy art. 37 ust. 2 oraz art. 51 ust. 1 pkt 1, ust. 1a i ust. 2, powinien wydać odpowiednie orzeczenie.