Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2002 r., sygn. I SA/Ka 1088/01

1. Wskazany w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ termin "nie krótszy niż czternaście dni" jest terminem o charakterze instrukcyjnym, który organ podatkowy może określić według własnego uznania. Nie jest to zatem termin o charakterze materialnoprawnym, ponieważ takie terminy zawsze wyraźnie i precyzyjnie określa ustawodawca. Strony czynności cywilnoprawnej mogą złożyć oświadczenie o podwyższeniu wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej również po upływie wskazanego przez organ podatkowy terminu instrukcyjnego.

2. Dokonywanie ustalania wartości rynkowej z uwzględnieniem opinii biegłych jest możliwe jedynie wówczas, gdy strony przed podjęciem pierwszych czynności faktycznych przez biegłego nie podwyższyły wartości wskazanej przez organ podatkowy według własnej, wstępnej oceny. W tym stanie prawnym nie jest więc możliwe ustalanie wartości rynkowej w sposób opisany w zdaniu drugim przepisu z ust. 3 art. 10 ustawy o opłacie skarbowej w sytuacji, kiedy doszło do ustalenia wartości rynkowej w trybie określonym w zdaniu pierwszym. Tak więc w rozpoznawanej sprawie organ podatkowy winien był zaniechać przeprowadzania dowodu z oględzin nieruchomości, jak również dowodu z opinii biegłego stosując właściwe przepisy proceduralne, ponieważ brak było przesłanki materialnej określonej w powyższym przepisie uzasadniającej przeprowadzenie tych dowodów.