Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 12 września 2001 r., sygn. III SA 1890/00
1. Firma zawierająca umowę leasingu pod warunkiem sprzedaży jej przedmiotu leasingodawcy, musi być od początku uznawana jedynie za użytkownika tej rzeczy.
2. Zagraniczny podmiot, który dla potrzeb zapłaty podatku VAT zarejestruje się w Polsce, nie musi być automatycznie uznany za podatnika podatku VAT właśnie w Polsce.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi DM - Leasing GmbH na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 5 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 1999 r. - skargę oddala.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w O. utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w O., określającą wymiar podatku od towarów i usług za sierpień 1999 r. W złożonej skardze na tę decyzję Pełnomocnicy Strony wnieśli o jej uchylenie, zarzucając decyzji naruszenie prawa materialnego poprzez dokonanie:
- nieprawidłowej i niedopuszczalnej wykładni art. 2 ust. 2 w związku z art. 4 pkt 5 i art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wobec nie uznania, że przedmiot zagraniczny zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług i posiadający numer NIP, świadczący usługi leasingu w okolicznościach określonych w art. 5 ust. 4, nie staje się podatnikiem VAT, świadczącym usługi w kraju, naruszenie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, polegające na bezpodstawnym i nieuzasadnionym uznaniu, że nastąpiło wydanie towaru a przyjmując, że przez "wydanie" należy rozumieć przeniesienie miejsca składowania, magazynowania, naruszenie zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 dającej podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, rażącym naruszeniu art. 21 ust. 2 ustawy, poprzez odmowę zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz uznaniu, że celem podatnika było uzyskanie nienależnego zwrotu podatku, nieuzasadnionym uznaniu, że umowa sprzedaży zawarta między Stroną a MD Polska sp. z o.o. miała charakter pozorny, której celem było obejście przepisów prawa - art. 58 i art. 83 Kc.