Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2005 r., sygn. I FSK 341/05

1. Unormowania art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ mogą się odnosić jedynie do oddziału, którego czynności mogą być objęte właściwością polskiego urzędu skarbowego, w rozumieniu art. 4 pkt 10 ustawy, podczas gdy czynności oddziału spółki wykonującego czynności poza terytorium Polski nie są objęte tą właściwością. Tym samym oddział spółki znajdujący się za granicą nie mógł uzyskać na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy podmiotowości podatkowoprawnej w podatku od towarów i usług.

2. Pojęcia "usługi" użytego w ramach szczególnego unormowania art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz w par. 60 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ nie należy utożsamiać z tym samym pojęciem zdefiniowanym w ramach ogólnej normy art. 4 pkt 2 tej ustawy. Tym samym za eksport usług w rozumieniu powyższych przepisów należy uznać procesy uszlachetniania wykonywane przez podatnika, który sprowadził /sam lub za pośrednictwem swojego zagranicznego oddziału/ na polski obszar celny towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia, jeżeli towary te zostały wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych, nawet gdy ich odbiorcą za granicą i z tego tytułu płatnikiem, był oddział podatnika, będący nierezydentem w rozumieniu prawa dewizowego.

Przedmiotem opodatkowania nie jest w tym przypadku usługa w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy, lecz eksport usług w rozumieniu art. 39 ust. 1 pkt 5 tej ustawy obejmujący procesy uszlachetniania w ramach procedury uszlachetniania czynnego, zgodnej z warunkami określonymi w przepisach celnych.