Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 28 maja 2001 r., sygn. OPK 9/01

Kolegium nie wykazało, iż pomiędzy wskazanymi planami zachodzi sprzeczność co do przeznaczenia określonego terenu, a wobec tego nie ma podstaw do udzielenia odpowiedzi na pytanie przy pomocy jakich dyrektyw interpretacyjnych należy usuwać sprzeczności pomiędzy ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uchwalonych przed wejściem w życie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym co do przeznaczenia tego samego terenu. W rezultacie w aktualnym stanie sprawy nie ma podstaw do przyjęcia, iż rozpoznanie sprawy przez Kolegium zależy od udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Waldemara Grudzieckiego, prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Rafała L. od decyzji Prezydenta Miasta T.-M. z dnia 27 listopada 2000 r. (...) w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2001 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P.-T. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ o brzmieniu:

"Czy w sytuacji, gdy pomiędzy ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uchwalonych pod rządami ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ zachodzi sprzeczność co do przeznaczenia terenów, przy ustaleniu który z nich obowiązuje, zastosowanie ma reguła wykładni prawa lex posterior derogat legi priori, czy też zasada obowiązywania planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego wcześniej, wyrażona w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./." podjął następującą uchwałę: