Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2001 r., sygn. V SA 2002/00

Prawidłowo dokonane zastępcze doręczenie jest równoważne w skutkach z doręczeniem, gdzie dokument doręczany rzeczywiście trafia do rąk adresata tak, aby ten mógł się z nim zapoznać. Doręczenie zastępcze jest klasyczną fikcją niewątpliwie mającą rację bytu z punktu widzenia sprawności obrotu. Jednakże fikcja ta jest tylko o tyle zasadna, że u jej podstawy spoczywa założenie, iż - co do zasady - adresat może uzyskać dokument doręczony zastępczo i może się z nim zapoznać, jednakowoż z przyczyn leżących po jego stronie tego nie czyni. Powstaje jednak problem, gdy to założenie spoczywające u fundamentów rozważanej fikcji nie może się spełnić, np. dlatego, że adresat dokumentu przebywa wiele miesięcy za granicą.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Sławomira B. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 20.06.2000 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.