Wyrok NSA z dnia 14 marca 2001 r., sygn. II SA/Łd 1454/00

Ustawowa definicja działalności kombatanckiej i represji okresu powojennego nie daje żadnych podstaw do rozszerzającej interpretacji i do przyznawania uprawnień kombatanckich osobom, które jako dzieci osób będących członkami Armii Krajowej, bywały narażone na niebezpieczeństwa i które odczuwały także skutki represji stosowanych bezpośrednio wobec rodziców ale same bezpośrednio w walce zbrojnej nie uczestniczyły i represjom, zdefiniowanym ustawowo, nie podlegały.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2001 r. na rozprawie sprawy ze skargi Zofii W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 17 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy uprawnień kombatanckich - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 17 lipca 2000 r. (...) na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 i art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, po ponownym rozpatrzeniu sprawy z wniosku Zofii W., utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 22 listopada 1999 r. (...) o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich.