Wyrok NSA z dnia 13 marca 2001 r., sygn. II SA/Łd 111/99

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, o którym mowa w art. 37j ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ należy wyliczyć dzieląc podstawę wymiaru na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy w czasie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc zgłoszenia wniosku o zasiłek przedemerytalny przez faktyczny okres, w którym składka była odprowadzana a nie przez ilość miesięcy, w których odprowadzano składkę.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Barbary J. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł. z dnia 18 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie wysokości zasiłku przedemerytalnego - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 października 1998 r. (...) Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy nr 1 w Ł. na podstawie art. 37j, art. 37l, art. 37o i art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ przyznał Barbarze J. od dnia 2 października 1998 r. zasiłek przedemerytalny w kwocie 536 zł.

W uzasadnieniu wyjaśniono, iż Barbara J. spełnia warunki do uzyskania statusu osoby bezrobotnej i prawa do zasiłku oraz posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 30 lat. Ustalając wysokość zasiłku uwzględniono fakt, iż rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy zaś kwotę zasiłku wyliczono na podstawie zaświadczenia o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu z 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc zgłoszenia wniosku.