Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2001 r., sygn. I SA/Lu 331/01

Prawidłowe dokumentowanie sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych lub nieprowadzących działalności gospodarczej, leży w interesie samego podatnika, bowiem obowiązany jest on do prowadzenia tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, w przypadku, gdy wysokość obrotu na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczy ustaloną wartość. Ponadto uchybienia w tym zakresie narażają podatnika na określone sankcje finansowe. Jeśli zatem wystawione przez podatnika dokumenty nie pozwalają na przypisanie konkretnej sprzedaży do określonego podmiotu gospodarczego, to należy przyjąć, iż sprzedaży dokonywał na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, której wielkość ma wpływ na termin rozpoczęcia ewidencji obrotu i kwot podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących.

UZASADNIENIE

W wyniku kontroli skarbowej ustalono, że wielkość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przekroczyła u podatniczki kwotę obligującą ją do wprowadzenia kas rejestrujących. Wielkość ta wynikała z podsumowania sprzedaży dokumentowanej rachunkami uproszczonymi wystawionymi dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w tym na osoby nieistniejące /fikcyjne/. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących firma miała obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.