Wyrok NSA z dnia 23 marca 2000 r., sygn. I SA 1942/99

Orzeczenia lekarskie oraz wyniki dochodzenia epidemiologicznego stanowią - w myśl par. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ podstawę do wydania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia.

Jeżeli orzeczenia nie są wyczerpujące lub budzą wątpliwości to należy spowodować ich wyjaśnienie lub uzupełnienie, względnie uzyskać dodatkowe orzeczenie innej uprawnionej jednostki organizacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi PKP Zakład Taboru w O. na decyzje W.-M. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w O. z dnia 28 września 1999 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia u Romana D. choroby zawodowej - zawodowego uszkodzenia słuchu: - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).

UZASADNIENIE

Kolejowy Inspektor Sanitarny w O. decyzją z dnia 30 sierpnia 1999 r. (...) na podstawie art. 104 Kpa, art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej /t.j. Dz.U. 1998 nr 90 poz. 575 ze zm./ oraz par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ stwierdził, iż brak jest podstaw do uznania u Romana D. choroby zawodowej wymienionej w poz. nr 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do wyżej wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów.