Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 1985 r., sygn. I SA 1387/84

1. Jednostki wymienione w przepisie par. 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294/ są właściwe do rozpoznawania chorób zawodowych, a więc do orzekania we wszystkich wymienionych czynnikach, które składają się na pojęcie choroby zawodowej. Inspektor Sanitarny nie może jednostek tych zastąpić. Inną jest bowiem rzeczą, ocena takiego orzeczenia, a inną eliminowanie z orzecznictwa jednostek i wymienione w par. 7 cyt. rozporządzenia i zastępowanie tych orzeczeń rozpoznaniem względnie nierozpoznaniem choroby zawodowej przez Inspektora Sanitarnego. Dotyczy to również tych wypadków gdy chodzi o ustalenie związku przyczynowego między zaistniałym schorzeniem, a warunkami pracy, gdyż jest to też element wchodzący w pojęcie choroby zawodowej.