Wyrok NSA z dnia 13 lipca 1999 r., sygn. III SA 7148/98

Udzielenie licencji, także na prawo korzystania ze znaku towarowego, z jednej strony nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie jest sprzedażą towarów w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, z drugiej zaś strony nie stanowi "usługi", gdyż przedmiotem umowy jest korzystanie z prawa.

UZASADNIENIE

W toku kontroli skarbowej w firmie "K." będącej własnością Jerzego K. przeprowadzonej przez inspektora kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w W. w okresie maj-sierpień 1996 r., w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości rozliczeń z budżetem za lata 1994 i 1995 stwierdzono m.in. że umową z dnia 28 września 1992 r. Jerzy K. nabył od firmy "Ko." Sp. z o.o. w N. znak towarowy - słowno-obrazkowy. Kolejną umową z dnia 2 października 1992 r. nazwaną "umowa licencji" J.K. udzielił niewyłącznej licencji na używanie znaku towarowego słowno-obrazkowego "Ko." firmie K.H. SA w W. W protokołach z kontroli podano, że udzielanie podmiotom gospodarczym odpłatnej licencji na używanie znaku towarowego, stanowiło w 1994 r. usługę mieszczącą się w podbranży 89302 "Rzeczoznawstwo" Klasyfikacji Usług /Zeszyt Metodyczny GUS Nr 57, Warszawa 1985 r./, zaś począwszy od 1 kwietnia 1993 r. usługa ta została zakwalifikowana w podkategorii 7484.16 jako "usługi komercyjne pozostałe gdzie indziej nie sklasyfikowane /Klasyfikacja wyrobów i Usług GUS Warszawa 1994 r. cz. I i 1995 r. II - uwagi wyjaśniające/. Wobec powyższego zdaniem kontrolującej została spełniona definicja usługi w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zwana dalej ustawą o VAT. A zatem była to czynność określona w art. 2 ust. 1 ustawy, podlegająca zgodnie z art. 13 powołanej ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, obrót uzyskany z tego tytułu powinien być zdaniem kontrolującej wykazany w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy. Kontrolowany jak podano, obowiązku tego nie spełnił naruszając art. 27 ust. 4 ustawy. W aktach sprawy znajduje się pismo Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 27 czerwca 1996 r. adresowane do WUS dla m. W. z zapytaniem czy "usługa polegająca na udzielaniu podmiotom gospodarczym odpłatnej licencji za używanie znaku towarowego /przeniesienie prawa stosowania znaku towarowego/" mieści się w klasyfikacji usług w 1994 r. - 89302 i 1995 r. - 7484 i potwierdzenie tej sugestii w piśmie GUS-u - Departament Standardów i Rozwoju z dnia 4 lipca 1996 r. W aktach sprawy znajduje się także wcześniejsze pismo /z dnia 8 września 1994 r./ GUS, w którym wyrażono pogląd, że udostępnienie prawa do korzystania ze znaku towarowego jest usługą i mieści się w zakresie podbranży 89302 "Rzeczoznawstwo". W toku postępowania kontrolnego Jerzy K. składał wyjaśnienia, w których zarzucał, że protokół nie wskazuje na jakiej podstawie zawieranie umów licencyjnych dotyczących znaku towarowego kwalifikuje się do usług rzeczoznawstwo, w sytuacji, gdy tego rodzaju czynności nie wymieniono w podbranży 89302 zał. nr 1 do zarządzenia nr 30 Prezesa GUS-u z dnia 28 sierpnia 1985 r. w sprawie kwalifikacji usług. Zdaniem Jerzego K. także wykładnia językowa pojęcia rzeczoznawstwo nie pozwala na objęcie jego zakresem udzielania licencji. Ponadto podatnik powoływał się na stanowisko Ministerstwa Finansów z dnia 19 grudnia 1995 r., że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlegają przychody z umów, których przedmiotem są prawa majątkowe o charakterze niematerialnym oraz Izby Skarbowej w W. z dnia 28 grudnia 1993 r., że odpłatność za używanie znaku towarowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W wydanych następnie dwóch wynikach kontroli z dnia 17 września 1996 r. dotyczących lat 1994 i 1995 ponowiono przedstawioną powyżej argumentację i naliczono należny podatek i sankcję z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT za rok 1994 i 1995, gdyż jak podano podatnik nie obliczał i nie odprowadzał należnego podatku.