Wyrok NSA z dnia 4 listopada 1998 r., sygn. I SA/Wr 1957/97

1. Skoro usługą telekomunikacyjną w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504 ze zm./ jest działalność gospodarcza polegająca na zapewnieniu przekazu informacji za pomocą sieci i linii telekomunikacyjnych, działanie zapewniające przekaz informacji w ww. sposób nie mające charakteru zarobkowego, a więc nie będące działalnością gospodarczą - nie może być uznane za usługę telekomunikacyjną w powyżej określonym rozumieniu.

2. Jeżeli usługa jest nieodpłatna, to stosownie do treści art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wnioskując a contrario, jest to czynność nie podlegająca podatkowi od towarów i usług.

Podatkiem tym opodatkowane są jedynie czynności mające ze swej istoty charakter usług odpłatnych, niezależnie od tego czy należność za taką usługę została pobrana.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "M." spółka z o.o. w G. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 28 sierpnia 1997 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień 1995 r. i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję inspektora kontroli skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w L., a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Izby Skarbowej w (...) na rzecz skarżącej spółki sześćdziesiąt trzy złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Kontrola przeprowadzona przez Urząd Kontroli Skarbowej w L. wykazała, że PPH "M." spółka z o.o. w G. nie opodatkowała podatkiem od towarów i usług czynności zamiany usług. Spółka zawarła w dniu 27 grudnia 1994 r. umowę z powiązaną z nią kapitałowo i osobowo spółka z o.o. "T.G.", na podstawie tej umowy zobowiązała się wydzierżawić stanowiący jej własność kanał telewizji kablowej S-9 do nadawania programów telewizyjnych i wideokasetowych oraz udostępnić telegazetę. Druga strona umowy była zobowiązana w zamian do propagowania w swoich programach sieci kablowej spółki "M.". Obowiązki te regulował par. 1 umowy. Niezależnie od powyższego w par. 2 umowa zobowiązywała "T.G." do płacenia miesięcznego czynszu dzierżawnego stanowiącego równowartość 0,05 dolara USA, wyrażonego w walucie polskiej, obliczonego od każdego gniazda abonenckiego, w którym była możliwość odbioru telewizji kablowej należącej do spółki "M.". Paragraf ten w pkt 4 zawieszał pobór czynszu na okres dwóch lat: w tym okresie "T.G." była zobowiązana promować sieć kablową w ustalonym wymiarze czasu. Połowę przychodów z eksploatacji telegazety spółka "M." miała w okresach miesięcznych wypłacać spółce "T.G." par. 2 pkt 3 umowy/. "T.G." postanowieniami par. 3 pkt 1 umowy zobowiązała się do nadawania programów filmowych w dzierżawionej sieci kablowej w określonym rozmiarze czasowym, a spółka "M." zobowiązała się od chwili rozpoczęcia emisji tych programów opłacać na rzecz "T.G." miesięczny abonament w wysokości określonej w par. 3 pkt 2 umowy.