Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 1999 r., sygn. V SA 1499/98

Prześladowaniami według wykładni Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców są "działania polegające na zagrożeniu bezpieczeństwa osobistego ze względu na rasę, religię, narodowość (...)" jedynie wtedy, gdy związane są z działaniami władz kraju pochodzenia - tzn. jeśli są świadomie przez te władze tolerowane, bądź jeśli władze odmawiają lub nie są w stanie zapewnić zainteresowanemu skutecznej ochrony.

skargę oddala w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 czerwca 1998 r. (...), opartą na przepisach art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ w zw. z art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739/, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, działając w trybie art. 127 par. 3 Kpa na wniosek Ahmeda M., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 25 czerwca 1996 r. (...) o odmowie nadania statusu uchodźcy z następującym uzasadnieniem.

Ahmed M., obywatel Algierii, złożył dnia 14 lutego 1995 r. wniosek do Ministra Spraw Wewnętrznych o nadanie mu statusu uchodźcy w RP. Pan Ahmed M. legalnie opuścił kraj swojego obywatelstwa dnia 26 sierpnia 1994 r. Złożony w Polsce wniosek umotywował obawą o własne życie w związku z groźbami otrzymywanymi od "Braci Muzułmańskich", którzy nakazywali mu porzucenie pracy w policji.