Wyrok NSA z dnia 25 listopada 1999 r., sygn. SA/Sz 1996/98

1. Telefon komórkowy tylko z kartą aktywacyjną stanowiącą podłączenie do sieci jest urządzeniem kompletnym i zdatnym do używania. Zasadnie też organy podatkowe przyjęły, iż czas wykorzystywania środka trwałego nie może być określony wyłącznie przez jego faktyczne użytkowanie. Znaczenie mają również takie okoliczności, jak czas, do jakiego podłączona była aktywacja, oraz fakt wliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków za używanie telefonu komórkowego.

2. Montaż ogrzewania w samochodzie, który był używany przez podatnika na podstawie umowy leasingu stanowi inwestycję w obcym środku trwałym.