Wyrok NSA z dnia 27 maja 1998 r., sygn. SA/Sz 1724/97

Brak jest podstaw by organa podatkowe nie analizowały treści umów leasingowych pod kątem treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów /Dz.U. nr 28 poz. 129/, lecz badały zamiar stron umowy, powołując się na art. 65 par. 2 Kc, i to pod kątem zdarzeń późniejszych polegających na faktycznym kupieniu przez skarżącego rzeczy będących wcześniej przedmiotem umowy leasingowej /par. 2 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia/.