Wyrok NSA z dnia 20 maja 1998 r., sygn. SA/Sz 2303/97

Utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony będąca sankcją za naruszenie ustawowego obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących /art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. "a" tiret 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a nie gdy prawo to traci.

UZASADNIENIE

Izba Skarbowa w S. decyzją z dnia 3 listopada 1997 r. wydaną w postępowaniu odwoławczym, utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej Hieronima R. z dnia 17 lipca 1997 r. określającą zobowiązanie podatkowe Grażyny J. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1995 r. w kwocie 28.304,10 zł.

Z dokonanych ustaleń wynika, że Grażyna J. w 1995r. prowadziła działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej pod nazwą "S." wraz z Jerzym J. i Stanisławem J. z udziałem w wysokości 1/3 zysków i strat.