Wyrok NSA z dnia 10 listopada 1998 r., sygn. SA/Bk 1350/97

Analiza przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. i z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. 1994 nr 104 poz. 503 ze zm. i Dz.U. 1995 nr 7 poz. 34 ze zm./ prowadzi do wniosku, iż wartością początkową budowli określoną według zasad przewidzianych dla celów amortyzacji jest zaktualizowana na zasadach określonych w rozporządzeniach cena nabycia budowli, koszt jej wytworzenia lub jej wartość rynkowa.

Z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli do końca 1996 r. obojętną była kwestia ich zamortyzowania, o czym świadczy zawarte w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ sformułowanie "chociażby były one całkowicie zamortyzowane".