Wyrok NSA z dnia 25 października 1996 r., sygn. SA/Sz 2923/95

Zwykły remont, w świetle przepisów kodeksu cywilnego o najmie lokali, należy do drobnych nakładów i obciąża najemcę lokalu oraz nie wymaga zgody wynajmującego /art. 681 Kc/.

Przeprowadzona przez podatniczki modernizacja lokalu wykracza poza zakres ciążących na nich drobnych napraw, wymagała zgody wynajmującego, a także uzyskania pozwolenia budowlanego.

Z tych względów oraz z uwagi na wartość nakładów stanowiła inwestycję w obcym środku trwałym. Sama zaś wartość inwestycji /nakładów/ stanowi dla podatniczek środek trwały podlegający odpisom amortyzacyjnym /par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwale oraz wartości niematerialne i prawne, zasad stawek amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych - t.j. Dz.U. 1994 nr 104 poz. 508/.