Wyrok NSA z dnia 13 listopada 1997 r., sygn. I SA/Ka 724/96

Do dnia 31 grudnia 1993 r. wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mogły być wykazywane wszelkimi środkami dowodowymi, nie wyłączając oświadczenia podatnika. Sytuacja taka nie zwalniała jednak podatnika zamierzającego skorzystać z możliwości dokonania odliczeń od wykazania staranności i zapobiegliwości w gromadzeniu danych mogących stanowić dowód poniesionych wydatków zgodnie z celami określonymi w ustawie.

Jeżeli więc podatnik zamierzał odliczyć od dochodu określone darowizny dokonane w 1993 r., to licząc się z ewentualną kontrolą organów podatkowych powinien zatroszczyć się o możliwość dostarczenia niepodważalnych dowodów ich poniesienia, ograniczając tym samym ryzyko zakwestionowania przedstawionych dowodów przez organ podatkowy.