Wyrok NSA z dnia 14 lutego 1996 r., sygn. III SA 608/95

Par. 40a ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ nie jest zgodny z art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w W. z 24.11.1993 r. na podstawie art. 104 Kpa, art. 18 i 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 31 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 38 poz. 176 ze zm./, ustalił A.D. "za miesiąc sierpień 1993 r. zwrot pośredni podatku VAT w kwocie 7.716.000 zł, natomiast za miesiąc wrzesień 1993 r. zwrot bezpośredni podatku VAT w kwocie 200.000 zł".

Z uzasadnienia decyzji wynikało, że A.D. w deklaracji podatkowej VAT za miesiąc sierpień 1993 r. wykazał do zwrotu pośredniego kwotę 46.916.000 zł, a w deklaracji za miesiąc wrzesień 1993 r. wykazał do zwrotu bezpośredniego kwotę 82.995.000 zł. Powyższe kwoty jednak były zawyżone, gdyż dokonana przez wspomniany Urząd kontrola prawidłowości rozliczania podatku VAT wykazała, że w sierpniu 1993 r. podatek naliczony wyniósł 48.048.000 zł, a należny 40.382.000 zł, a we wrześniu 1993 r. odpowiednio - 34.200.000 zł i 34.000.000 zł.