Wyrok NSA z dnia 9 lipca 1999 r., sygn. I SA/Ka 2506/97

1. Poszerzanie zakresu przedmiotowego umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. w drodze kolejno zawieranych aneksów nie mogło przekreślać sensu regulacji zawartej w par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. Regulacja ta miała charakter przedmiotowy, dotyczyła usług świadczonych na podstawie umów i jej zadaniem było postawienie granicy czasowej w stosowaniu uprzywilejowanej stawki podatkowej. W tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów nie wykraczało poza delegację ustawową z art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

2. Zasada ogólna procedury administracyjnej dotycząca pogłębiania zaufania podatników do organów administracji podatkowej /art. 8 Kpa/, którą naruszono poprzez udzielenie podatnikowi wadliwej informacji co do stawek podatku VAT, nie może być traktowana jako swoista klauzula generalna umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego i w konsekwencji zweryfikowania w ten sposób obowiązku podatkowego określonego przepisem ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Juliana Z. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 12 listopada 1997 r. (...) w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w T., decyzją z dnia 31 maja 1996 r. (...) określił wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz kwoty nienależnie otrzymanych nadwyżek podatku naliczonego nad należnym za okres od czerwca 1994 r. do grudnia 1995 r. dla Juliana Z. prowadzącego Zakład Instalacji Sanitarnych w T. W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji zacytował treść par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ i zaznaczył, iż podatnik miał prawo do zastosowania preferencyjnej stawki "0" procent do usług budowlano-montażowych, realizowanych na podstawie umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. i związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, po spełnieniu określonych warunków, tj. zawiadomienia do dnia 30 lipca 1993 r. właściwego urzędu skarbowego o zawarciu takich umów oraz przedłożenia wykazów zawierających dane dotyczących stron umów, rodzaju i wartości transakcji oraz okresu, na jaki zostały zawarte.