Wyrok NSA z dnia 2 lutego 1996 r., sygn. IV SA 846/95

W postępowaniu administracyjnym o stwierdzenie nieważności orzeczenia o odmowie przyznania dotychczasowemu właścicielowi prawa własności czasowej gruntu, objętego działaniem dekretu z dnia 28 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, najemca lokalu w budynku znajdującym się na tym gruncie nie ma legitymacji procesowej, a więc i przymiotu strony w takim postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama J. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 29 listopada 1994 r. Nr PO 3-053-R-465/93 w przedmiocie częściowego stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa orzeczenia odmawiającego dotychczasowym właścicielom przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej oraz stwierdzenia nieważności tego orzeczenia w pozostałej części i w całości orzeczenia organu odwoławczego - oddalił skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 listopada 1994 r., wydaną przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2, art. 157 par. 1 i 2 oraz art. 158 par. 1 Kpa, stwierdzono wydanie z naruszeniem prawa orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy - Zarządu Budynków Mieszkalnych i Terenów z dnia 19 czerwca 1953 r. w sprawie odmowy dotychczasowym właścicielom Karolowi i Marii vel Mariannie-Joannie małżonkom O. przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. G. nr 22, oznaczonej nr hip. 5917, oraz ustalenia, że wszystkie budynki znajdujące się na przedmiotowym gruncie przeszły na własność Państwa, zaznaczając, że stwierdzenie wydania tego orzeczenia z naruszeniem prawa dotyczy części budynku obejmującej lokale nr 6 i nr 8 nabyte aktami notarialnymi przez ich najemców wraz z udziałami części budynku odpowiadającej tym lokalom i jego urządzeń, które służą do użytku ogółu mieszkańców, a także gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste nabywcom tych lokali. Tą samą decyzją organ nadzoru stwierdził nieważność wymienionego orzeczenia w pozostałej części /pkt 1/, jak też nieważność decyzji Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 stycznia 1954 r., utrzymującej w mocy orzeczenie Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 19 czerwca 1953 r. /pkt 2/.