Wyrok NSA z dnia 12 maja 1995 r., sygn. II SA 683/95

Skoro podstawowe zdarzenie, od którego zależy przyznanie przez organ zatrudnienia zasiłku dla bezrobotnych /zarówno pod rządem ustawy dotychczasowej, jak i ustawy nowej/, to jest niepozostawanie skarżącego w zatrudnieniu, nastąpiło dopiero od dnia 1 stycznia 1995 r., czyli w dacie obowiązywania już nowej ustawy, która w zakresie objętym jej art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "a" nie zawiera przepisu przejściowego, to wobec skarżącego ma zastosowanie w omawianym zakresie nowa ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/.