Wyrok NSA z dnia 7 marca 1995 r., sygn. SA/Ł 2094/94

Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy po rozpatrzeniu żądania skierowania sprawy z wyniku kontroli na drogę postępowania podatkowego decyzją z 28.2.1994 r., poprzedzoną pisemną analizą akt i projektem wymiaru ustalił dla Wojciecha D. podatek dochodowy od osób fizycznych za 1992 r. w ogólnej wysokości 333.572.000 zł, wyższej o około 30 mln zł od kwoty podatku zadeklarowanego i wpłaconego przez podatnika. Podstawę do wymierzenia wyższej kwoty należności podatkowej stanowiły ustalenia z kontroli skarbowej, przeprowadzonej w grudniu 1993 r. przez pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej, w czasie której stwierdzono, że podatnik prowadzący wraz z Rafałem K. w ramach spółki cywilnej D. sprzedaż hurtową drobiu i przetworów drobiarskich nie wykazał za 1992 r. wszystkich przychodów, stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz zawyżył wykazane koszty działalności. Brak wykazania dotyczył przychodów z tytułu nieodpłatnego użytkowania 3 kontenerów chłodniczych, komory chłodniczej, wózka spalinowego oraz 700 szt. pojemników plastikowych, otrzymanych od spółki H. na podstawie umowy z dnia 17.6.1991 r. Zgodnie z umową przekazanie urządzeń do nieodpłatnego używania nastąpiło "w celu intensyfikacji sprzedaży drobiu i przetworów drobiarskich", w które to towary spółka D. zobowiązała się zaopatrywać wyłącznie w spółce H. Z pisemnego oświadczenia Wojciecha D. wynika, że w przypadku dzierżawy urządzeń objętych umową nieodpłatnego użyczenia odpłatność wynosiłaby miesięcznie 5.565.365 zł i odpowiednio rocznie 66.784.380 zł.