Wyrok NSA z dnia 21 września 1994 r., sygn. II SA 947/94

Suma okresów pobierania zasiłku dla bezrobotnych do "zawieszenia" i po ustaniu "zawieszenia wypłaty zasiłku" nie może przekroczyć okresu zasiłkowego wymienionego w art. 21 ust. 2-5 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Jacka W. na decyzję Kierownika Wojewódzkiego Urzędu Pracy w (...) w przedmiocie utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 kwietnia 1994 r. nr WUP 9112/0/66/94 Kierownik Wojewódzkiego Urzędu Pracy w (...) utrzymał w mocy decyzję Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w M. z dnia 18 lutego 1994 r. o utracie przez Jacka W. prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 14 lutego 1994 r. wobec wyczerpania okresu pobierania. Odwołujący się był uprawniony do pobierania zasiłków od dnia 5 marca 1992 r. do dnia 4 marca 1993 r. W okresie od dnia 15 października 1992 r. do dnia 20 lutego 1993 r. odwołujący się był zatrudniony w Spółce "B.", Zakład w M. Stosunek pracy został rozwiązany na skutek likwidacji tego zakładu produkcyjnego. Dnia 25 lutego 1993 r. Jacek W. zgłosił się ponownie w Rejonowym Urzędzie Pracy w M. Od dnia 26 lutego 1993 r. przyznano mu zasiłek przez okres uzupełniający do 12 miesięcy, uwzględniając okres niepobierania zasiłku przez 129 dni w czasie wykonywania pracy. Wyczerpanie 12-miesięcznego okresu pobierania zasiłku nastąpiło z dniem 13 lipca 1993 r. Następnie okres pobierania zasiłku został wydłużony o 7 miesięcy, do dnia 13 lutego 1994 r., ze względu na zamieszkiwanie skarżącego w gminie uznanej za szczególnie zagrożoną wysokim bezrobociem strukturalnym. Odwołujący się może ponownie uzyskać prawo do zasiłku po przepracowaniu 180 dni.