Wyrok NSA z dnia 14 lipca 1994 r., sygn. SAB/Gd 31/94

1. Nie można uznać za dopuszczalną sytuację, w której organ właściwy dla spraw zatrudnienia i bezrobocia mając przed sobą żądanie przyznania zasiłku, uchyla się od rozstrzygnięcia sprawy w drodze decyzji z powołaniem się jedynie w zwykłym piśmie na brak warunków do zarejestrowania strony w charakterze bezrobotnego lub wręcz na brak zgłoszenia się o rejestrację.

2. Do decyzyjnej odmowy przyznania zasiłku może dojść nie tylko ze względu na brak prawa do zasiłku w świetle art. 20-22 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, ale także ze względu na brak przymiotu osoby bezrobotnej /i tym samym brak podstaw do zarejestrowania według art. 12 ust. 1 ustawy/.