Wyrok NSA z dnia 5 października 1994 r., sygn. SA/Kr 933/94

1. Do używania przez ustawodawcę podatkowego zwrotów "ustala podatek" oraz "określa podatek" nie należy jednak - wbrew temu, co częstokroć się twierdzi w literaturze - przywiązywać dużej wagi. Należy w każdym przypadku badać sposób powstawania zobowiązania podatkowego.

2. Zobowiązanie w podatku od towarów i usług powstaje z mocy prawa. Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik obowiązany jest bez wezwania organu podatkowego obliczyć ten podatek i wpłacić go za okresy miesięczne w terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Przepis ten dotyczy podatku niesankcyjnego. Z żadnego innego przepisu nie wynika zaś, że ww. obowiązki ciążą na podatniku, również co do podatku sankcyjnego. Oznacza to, że zobowiązanie podatkowe powstaje tutaj dopiero z chwilą wręczenia decyzji organu podatkowego. Decyzja ta ma charakter konstytutywny. Ustala ona podatek. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ termin zapłaty podatku sankcyjnego wynosi więc 14 dni od doręczenia tej decyzji.