Wyrok NSA z dnia 24 lutego 1993 r., sygn. SA/Wr 1681/92

Podatkiem od nieruchomości według stawki podwyższonej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ mogą być objęte grunty pod zwałowiskami kopalni, które w roku podatkowym były bezpośrednio wykorzystywane na cele składowania odpadów i jeszcze nie objęte przekształceniem na cele rolne lub leśne oraz grunty, które zostały przygotowane /zaadaptowane/ bezpośrednio na cele zwałowania.

UZASADNIENIE

W deklaracjach w sprawie podatku od nieruchomości za 1991 r. skarżąca Kopalnia określiła wysokość swego zobowiązania podatkowego na kwotę 17.897.410.700 zł.

Decyzją z 11.6.1992 r., wydaną na podstawie art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ Burmistrz Miasta i Gminy B. ustalił wysokość zobowiązania skarżącej Kopalni w podatku od nieruchomości za 1991 r. w kwocie 26.411.400 zł odwołując się ogólnikowo do ustaleń pokontrolnych dokonanych w protokole kontroli, przeprowadzonej przez Izbę Skarbowa za okres od 1.1 do 31.7.1991 r.

W odwołaniu od tej decyzji skarżąca Kopalnia zakwestionowała wymiar podatku od nieruchomości w kwocie 8.581.795.000 zł od 17.163.590 m2 gruntów przeznaczonych pod zwałowiska zewnętrzne i wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w części przewyższającej kwotę 17.829.289.400 zł określonego podatku.