Wyrok NSA z dnia 22 marca 1993 r., sygn. I SA 1382/92

Pozostawienie bez rozpoznania wniosku złożonego w trybie art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i orzekanie w sprawie dodatkowej opłaty rocznej uznać należy za istotne naruszenie prawa materialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ryszarda S. na decyzję Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa S-kiego z dnia 9 lipca 1992 r. w przedmiocie dodatkowej opłaty rocznej z tytułu niezabudowania działki w terminie i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zarządu Miasta Z.W., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa S-kiego kwotę złotych pięćdziesiąt tysięcy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

We wniosku z dnia 19 lipca 1988 r. Ryszard S. wystąpił o "sprzedanie" mu działki budowlanej pod budowę domu jednorodzinnego. Decyzją z dnia 7 listopada 1988 r. Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Z.W. ustalił Ryszarda i Stanisławę małżonków S. kandydatami na użytkowników wieczystych działki nie zabudowanej nr 232 o powierzchni 851 m, położonej w Z.W. przy ul. Ż. nr 78. Przekazanie działki nastąpiło aktem notarialnym z dnia 28 grudnia 1988 r. repert. A. nr 2067/88, sporządzonym w Państwowym Biurze Notarialnym w Z.W. W par. 5 aktu notarialnego znalazło się ustalenie, iż "W razie stwierdzenia, że działka jest użytkowana niezgodnie z jej przeznaczeniem, w szczególności jeżeli nabywcy nie wybudowali na niej domu jednorodzinnego w zakreślonym terminie - Wydział Geodezji i Gospodarki Gruntami rozwiąże tę umowę i zarządzi odebranie terenu". Termin określała wyżej wskazana decyzja w pkt IVa, zobowiązując wnioskodawców do przystąpienia do zabudowy działki w ciągu lat dwóch i zakończenia jej w ciągu lat pięciu, licząc od dnia zawarcia umowy notarialnej.