Wyrok NSA z dnia 25 marca 1993 r., sygn. SA/Po 207/93

Brak powszechnego dostępu do miejsca i budowli przeznaczonych do handlu z ręki, koszów, stoisk, wozów konnych, przyczep, pojazdów samochodowych itp. każdej osoby fizycznej, osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, bez względu na to, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie ma żadnych prawem określonych uprawnień powoduje, że te miejsca i budowle nie spełniają funkcji targowiska w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Swobodę dostępu do targowiska mogą jedynie ograniczać: jego pojemność, godzina otwarcia i inne postanowienia zawarte w regulaminie targowiska.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 11 marca 1993 r. sprawy ze skargi Bożeny K. na decyzję Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa S. z dnia 18 listopada 1992 r. nr KOS/pd-3252/243/92 w przedmiocie opłaty targowej - I. uchylił zaskarżoną decyzję; II. zasądził od Kolegium Odwoławczego przy Sejmiku Samorządowym Województwa S. na rzecz skarżącej Bożeny K. 50.000 zł tytułem zwrotów kosztów sądowych.