Wyrok NSA z dnia 14 lutego 1989 r., sygn. I SA 736/88

W wypadku wycofania przez jednostkę organizacyjną wniosku złożonego w trybie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm../ organ orzekający ma obowiązek wynikający z art. 105 par. 2 Kpa ustalenia, czy umorzenie postępowania nie jest sprzeczne z interesem społecznym, to zaś uprawnia go do dokonania własnej oceny zbędności gruntu dla wnioskodawcy na zasadzie art. 41 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych w Z.W. na decyzję Głównego Geodety Wojewódzkiego w Sieradzu z dnia 27 kwietnia 1988 r. w przedmiocie wygaśnięcia zarządu terenem.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 23 grudnia 1985 r. znak 8894/85 Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych w Z.W. powiadomiło Prezydenta Miasta Z.W., że "znajdujące się przy ul. Ł. tereny oznaczone na mapie sytuacyjnej: pod nr 111 budynek 203, 112, 113 budynek 207, 120 budynek 211, 150, 125 budynek 211a, 126 budynek 213, budynek 215, 217 nie będą wykorzystane przez przedsiębiorstwo zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Nieruchomości te są zbędne na skutek zaniechania dalszej realizacji inwestycji". W związku z tym przedsiębiorstwo wniosło "o wydanie decyzji o zwrocie nieruchomości" w trybie określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zasad i trybu rozliczeń w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości /Dz.U. nr 47 poz. 243/.