Wyrok NSA z dnia 13 stycznia 1984 r., sygn. SA/Wr 701/83

1. Fakt, że wspólnota wyznaniowa Świadkowie Jehowy nie należy do kategorii związków wyznaniowych uznanych przez Państwo, nie oznacza, że stałe wykonywanie funkcji duchownych na rzecz współwyznawców jest przyczyną społecznie nie usprawiedliwiającą uchylania się od podjęcia innej pracy zarobkowej w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy /Dz.U. nr 35 poz. 229/.

2. Skutki uznania, bądź nieuznania, związku wyznaniowego przez Państwo dotyczą tylko związku wyznaniowego, nie zaś wyznania, którego wyznawcy korzystają z prawa do uprawiania praktyk i otrzymywania posług religijnych, będących istotnym elementem treści i gwarancją realności zasady wolności sumienia i wyznania.

3. Stałe pełnienie funkcji duchownych związanych z zaspokojeniem potrzeb religijnych określonej wspólnoty wyznaniowej nie może być traktowane jako przyczyna społecznie nie usprawiedliwiająca odmowy podjęcia innej pracy również wówczas, gdy taka wspólnota nie uzyskała statusu związku wyznaniowego uznawanego przez Państwo.

4. Utrzymywanie się ze środków dostarczanych przez członków rodziny i współwyznawców w zamian za świadczenie posług religijnych kaznodziei na rzecz wyznawców i pozyskiwanie nowych wyznawców nie może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w rozumieniu art. 7 powyższej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Józefa B. na decyzję Wojewody Wałbrzyskiego z dnia 29 lipca 1983 r. w przedmiocie wpisania do wykazu osób uporczywie uchylających się od pracy i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Miasta Gminy w B. K., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody Wałbrzyskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Józef B. zwrócił się w dniu 31 marca 1983 r. do Urzędu Miasta i Gminy w B. K. z prośbą o zwolnienie go z obowiązku pracy, albowiem pracuje społecznie jako pełnoczasowy kaznodzieja wyznania Świadkowie Jehowy, co nie pozwala mu na podjęcie pracy zawodowej. Jednocześnie wyjaśnił, że pozostaje na utrzymaniu pracującej żony, dalszej rodziny oraz swoich współwyznawców. Jednakże wniosek ten nie został uwzględniony i Józefa B. wpisano do ewidencji osób uchylających się od pracy, przedstawiając mu następnie 9 ofert pracy, których konsekwentnie nie przyjmował z wyżej podanych powodów.