Środki trwałe w świetle przepisów bilansowych i podatkowych

Do celów bilansowych pojęcie środków trwałych ujęto w ustawie o rachunkowości, natomiast do celów podatkowych zostało wprowadzone przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o rachunkowości definiuje środki trwałe jako rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi (z zastrzeżeniem inwestycji) o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Zgodnie z ustawą o rachunkowości środki trwałe oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze zalicza się do aktywów trwałych jednej ze stron umowy, zgodnie z warunkami określonymi w art. 3 ust. 4.