Ubezpieczenie zdrowotne (dobrowolne) Polaków zatrudnionych za granicą oraz cudzoziemców pracujących w Polsce, sygn. U.10.

PIOTR GAŁECKI

1. Dobrowolne ubezpieczenie obywatela Wspólnoty

Obywatel Danii na stałe mieszka i pracuje w Kopenhadze. Do niedawna pracował w ramach stosunku pracy w Polsce, gdzie cały czas jeszcze mieszka jego żona wraz z dwójką dzieci, nie mając żadnego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. Czy może on obecnie przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce, zgłaszając jednocześnie do tego ubezpieczenia swoją najbliższą rodzinę?

Zgłoszenie do ubezpieczenia

Ponieważ obywatel Danii pracował kiedyś w Polsce jako pracownik najemny, obecnie będzie mógł zgłosić siebie oraz członków rodziny do dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Zgodnie z art. 68 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tzw. ustawy zdrowotnej), osoby niewymienione w art. 66 ust. 1 tej ustawy (a więc niemające żadnego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym), posiadające polskie obywatelstwo lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, mogą ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 9 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71. Zgodnie z tym ostatnim przepisem postanowień ustawodawstwa danego państwa członkowskiego, które uzależniają objęcie ubezpieczeniem dobrowolnym lub fakultatywnym od zamieszkiwania na terytorium tego państwa, nie stosuje się wobec osób mieszkających na terytorium innego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że w jakiejkolwiek chwili w okresie ich dawnej pracy zawodowej podlegały ustawodawstwu pierwszego z tych państw jako pracownicy najemni lub osoby prowadzące działalność na własny rachunek.