Instrumenty pochodne

Szczegółowe zasady uznawania, metody wyceny, zakres ujawniania i sposób prezentacji instrumentów finansowych wynikają z rozporządzenia Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych.

UWAGA!

Przepisy rozporządzenia są przepisami szczególnymi w stosunku do ustawy o rachunkowości, dlatego należy je stosować w pierwszej kolejności. W razie braku możliwości stosowania przepisów rozporządzenia należy stosować ogólne zasady prezentacji i wyceny zawarte w ustawie o rachunkowości.

W ustawie o rachunkowości istnieje tylko ogólna definicja instrumentów finansowych, która jest uszczegółowiona właśnie w rozporządzeniu.

Do tej pory nie wszystkie jednostki miały obowiązek stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia. Wynikało to z § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych, który wraz ze zmianą przepisów w październiku 2015 r. został uchylony.

W myśl zapisów § 2 ust. 2 rozporządzenia mogły nie stosować jednostki gospodarcze prowadzące księgi rachunkowe, których sprawozdania finansowe nie podlegały obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta. Takie jednostki mogły dokonywać wyceny i prezentacji instrumentów finansowych tylko w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, pod warunkiem że nie wywierało to istotnie ujemnego wpływu na realizację zasady rzetelnego i jasnego przedstawiania sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

Wraz z uchyleniem § 2 ust. 2 uchylono także § 2a rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych, w myśl którego jednostki korzystające z możliwości niestosowania przepisów tego rozporządzenia i niewyceniania instrumentów finansowych w wartości godziwej były zobowiązane do zamieszczania stosownych wpisów w dodatkowych informacjach i objaśnieniach.