Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
comment

Artykuł

Data publikacji: 2018-06-28

Zasady opodatkowania umów wykorzystywanych w obrocie cywilnoprawnym

Obrót gospodarczy oparty jest na różnego rodzaju kontraktach/umowach o charakterze cywilnoprawnym, wykorzystywanych nie tylko w relacji przedsiębiorca-kontrahent/klient, ale także w stosunkach wewnętrznych firmy, bądź to na linii pracodawca-pracownik, bądź w kwestiach dotyczących majątku przedsiębiorstwa czy finansów firmy. Większość umów wywołuje określone skutki podatkowe na tle regulacji ustaw dotyczących podatku dochodowego, podatku od czynności cywilnoprawnych czy podatku od towarów i usług i/lub akcyzy. Niektóre z nich podlegają także tzw. oskładkowaniu.

Umowa jest czynnością prawną zawierającą co najmniej dwa zgodne oświadczenia woli zmierzające do powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Umowa zatem w obrocie gospodarczym najpełniej realizuje zasadę równorzędności podmiotów w stosunku cywilnoprawnym. Nie ma bowiem generalnego, prawnego obowiązku zaspokajania potrzeb poprzez zawieranie umów, a względny charakter powstających w wyniku zawarcia umowy stosunków prawnych ogranicza jedynie do jej stron skuteczność ustanowionych praw i obowiązków.

Zasada swobody umów oznacza, że strony/podmioty obrotu gospodarczego mają prawnie zagwarantowaną swobodę:

● w wyborze kontrahenta, ● ukształtowania treści konkretnego stosunku zobowiązaniowego (w granicach wyznaczonych przez właściwość, naturę tego stosunku, przepisy bezwzględnie obowiązujące oraz zasady współżycia społecznego), ● w nadaniu określonej formy oświadczeniom woli stron.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00