Zasady udzielania urlopów wypoczynkowych oraz obliczania wynagrodzenia i ekwiwalentu

Prawo do urlopu wypoczynkowego powstaje przez sam fakt pozostawania pracownika w stosunku pracy. Celem urlopu wypoczynkowego jest regeneracja zarówno fizyczna, jak i psychiczna pracownika, dlatego zasadą jest wykorzystywanie urlopu wypoczynkowego w naturze. Prawo do urlopu ma charakter osobisty i niezbywalny, zatem pracownik nie może zrzec się prawa do niego ani przenieść go na inną osobę.

Od czego zależy wymiar urlopu

Wymiar urlopu wypoczynkowego jest uzależniony od tzw. stażu urlopowego i wynosi:

● 20 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,

● 26 dni - jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat (art. 154 § 1 k.p.).

Wyższy niż określony przepisami Kodeksu pracy wymiar urlopu mogą przewidywać obowiązujące u pracodawcy postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu pracy lub umowy o pracę.

Do okresu zatrudnienia wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. Jeżeli pracownik pozostaje w kilku stosunkach pracy jednocześnie, to zaliczeniu do stażu urlopowego podlega również okres poprzedniego niezakończonego zatrudnienia w części przypadającej przed nawiązaniem kolejnego stosunku pracy.

Oprócz okresów zatrudnienia okresem zaliczanym do stażu urlopowego jest okres nauki w:

● szkole zasadniczej lub innej równorzędnej szkole zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,

● średniej szkole zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,

● średniej szkole zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,